"Navigare necesse est, vivere non est necesse", czyli pracujesz na ladzie wypoczywaj na wodzie.

Kiedyś sobie obiecałem, że nie będzie tak, że nie mam czasu. Obiecałem sobie, że dla każdego zawsze znajdę czas. Staram się tego trzymać. Cały dzień miałem zapierdolu. Mam dziadków, staruszków. Wpadłem do nich w okolicach 2100. Dopiero wtedy się udało. Wracając do domu przejechałem przez knajpę z szantami. Dawno mnie tam nie było. Z pół roku tam nie byłem. Tak się akurat złożyło, że nie byłem w ciągu dnia w domu. W knajpie byłem jedyną osobą w krawacie i innych elementach stroju wizytowego. Spotkałem znajomych. Zagraliśmy kilka rozdań w karty. Wszystkie przegrałem. Widocznie ten kto nie ma szczęścia w myłości, ten nie ma w kartach. Widocznie mój fart jest gdzie indziej i czegoś innego dotyczy. Teraz walę nasennego browara i idę ciąć komara. Panowie od blatu łazienkowego skasowali moją miesięczną pensję. Bardzo miło z ich strony.

Się wróciło dzisiaj wcześniej. Odpaliłem dźwięki na głośno, rozebrałem się. W sensie zostałem tylko w spodniach wizytowych, jaram szluga i mam w dupie. Jeszcze tylko dzisiaj jedno zebranie, a potem w trąbkę. Optymista powiedziałby dzisiaj, że mamy już środę. Pesymista, że dopiero środę. A jeżeli o mnie chodzi, to kurwa mamy dzisiaj mały czwarte. A jak powszechnie wiadomo już tylko doby brakuje do wieczoru małego piątku. Inaczej mówiąc za dwadzieścia cztery godziny mamy wigilię dużego piątku. To mnie nastraja naprawdę dobrze. Nawet to, że robole chcieli mnie w chuja zrobić, nie wkurwiło mnie jakoś bardzo. Po prostu kończę z nimi współpracę. Niestety przeciągnie się termin oddania mojego najnowszego hotelu w moje ręce. Chuj z tym. Co się odwlecze, to nie uciecze. Ważne, że już za chwileczkę, już za momencik malutki piąteczek będzie.

Poszedłem kupić coś do jedzenia. Kupiłem pół kurczaka, bochenek chleba, 3 piwa i paczkę papierosów. Mocno kawalersko. Heh.

Na eliminacjach do mistrzostw świata zajęliśmy ostatnie miejsce. Za to piliśmy najlepiej. Ekipa z najsilniejszymi papierami. Sami instruktorzy na pokładzie. Na podusmowaniu, już w sali konferencyjnej, dostaliśmy największe brawa. Za bezprecedensowe i bezkompromisowe podejście do zawodów. Brawa jednak były tylko od konkuretnów. Orgaznizotorzy nie byli zachwyceni. Nawet próbowali nam zabronić wyjścia z portu na oficjalny trening. Niby nie byliśmy w stanie. I tak wyszliśmy w morze. Po powrocie, manewr wykonany w basenie portowym, spowodował wizytę właściciela sprzętu. Otóż ten gość rzekł - po tym numerze możecie pływać w każdym stanie. Może trochę przedobrzyliśmy i trzeba było spróbować wygrać. Nawet z perspektywy czasu nie jestem w stanie tego ocenić. I tak było fajnie. Np. byłem uprzejmy dać w trąbę i obudzić się w nieznanym mi hotelu dwa miasta dalej. Obudziłem się koło siódmej i zszedłem do recepcji (Novotelu jak się później okazało). Pytam się Pani recepcjonistki w jakim mieście jestem. Ona podała nazwę tego miasta i lekko byłem zaskoczony. Poprosiłem o szybkie piwo i telefon po transport. Jak zwykle zdążyłem w ostatniej chwili. Sprawdzałem również szczelność sztormiaka w fontannie na głównym deptaku. Okoliczni mieszkańcy byli pod dużym wrażeniem. I mam takie wrażenie, że zwycięzcy nie zapisali się tak bardzo w pamięci pozostałych załóg, jak my. Do tej pory mam gdzieś kompletną listę mailingową. I nikogo nie musiałem namawiać, żeby dał mi swój mail oraz nr tel. Nie było niestety czasu podtrzymywać znajomości. Odległości za duże. Poza tym każdy zapierdala na kieliszek chleba. Zawody. Hehe. 

Ostatniej nocy byłem uprzejmy konkretnie się załatwić przy pomocy wódki czystej. Dzięki temu udało mi się nie wstać na umówioną wizytę w banku. Zarząd się stawił bez jednego człona. Jednak o godzinie 0930 (gdy byłem uprzejmy spojrzeć na telefon i zobaczyć 22 nieodebranych) okazało się, że bardzo dobrze się złożyło. Człony zapomnieli zabrać dokumentów od księgowej. Człon zarządu powinien być przewidujący, przez co nie nadwyręża organizmu, gdy nie trzeba. W ogóle mam dzisiaj ambiwalentny stosunek do świata, otoczenia oraz społeczeństwa. Zastanawiam się czy się przypadkiem nie urżnąć z okazji piątku. Najchętniej teraz bym dokonał tej przemiłej czynności.

Nawet nie wiedziałem, że tak ciężko będzie mi podejmować decyzje dotyczące wykończenia mojego nowego hotelu. Blat łazienkowy to był dramat. Milion różnych rodzajów kamienia. Te różne rodzaje w różnych odcieniach. Te różne odcienie w różnych obróbkach. To samo z lamapami. Niby głupie halogenki do łazienki, a kurwa cały dzień zajęło mi podjęcie decyzji. Teraz czas na okap. Zabudowany, czy kominowy. Bądź tu kurwa mądry. Jakaś kobieta powinna mi pomagać. Ja znam sześć kolorów. Nie mam pojęcia co z czym pasuje. Koszulę z krawatem dobiorę, ale nic ponad to. Ostatnie piwo znalazłem w lodówce. Zaraz je skończę. Sikacz co prawda, ale w obecnej formie fizycznej nawet Heineken smakuje i klepie.

Everything's gonna be so fuckin' fine. Sure 'bout that :-)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

Pokłóciłem się w piątek z panią lekarz. Głupia baba. Jak wiadomo od czasu do czasu oddaję krew. Nie mam super regularności w tym, ale częściej niż 4 razy w roku mi się to zdarza. Ostatni raz oddałem w sierpniu. Dokładnie piątego sierpnia (wiem, bo wbita jest data do legitymacji). W ostatni piątek rano usłyszałem w radiu o wypadku autokaru. Pomyślałem sobie, że może moja się akurat przyda. Pojechałem do stacji krwiodawstwa, wypełniłem ankietę, oddałem próbkę i czekałem na kontrolne badanie u w/w pani lekarz. Doczekałem się. Wchodzę. Rutynowe badanie i nagle słyszę, że nie minęło osiem tygodni od ostatniej wizyty. Rzeczywiście mężczyźni mogą oddawać maksymalnie raz na osiem tygodni. W pierwszej chwili pomyślałem, że pani lekarz może mieć rację. Spojrzałem do książeczki i szybko przeliczyłem. Mówię do niej- Pani się myli. Minęło osiem tygodni. Ona na to, że nie minęło. Wg niej minęło siedem i pół. Mówię jej - niech Pani dobrze policzy. Dalej obstawała przy swoim. Postanowiłem wytłumaczyć jej łopatologicznie i mówię - To może policzmy razem. Sierpień ma 31 dni. Piątego oddawałem krew, czyli w sierpniu od pobrania minęło 26 dni. W piątek był 30 września, czyli minęło kolejnych 30 dni. 26 plus 30 jest 56. Zgodzi się Pani ze mną? Odpowiedź - my tutaj nie liczymy dni, ale tygodnie. Ja na to - a ile dni ma tydzień? Z tego co pamięam, to siedem. A 56 podzielić przez 7 to 8. Czyli tygodni osiem minęło. Czyż nie? Powtarzam Panu, że my tu nie liczymy dni. Nie przekonałem jej. To był jakiś wybitny głąb. Dalej twierdziła, że minęło siedem i pół tygodnia. Mimo tego uparłem się i dalej nie dyskutując powiedziałem, że dobrze się czuję i jednak pójdę oddać. Głąbów dookoła więcej niż mrówków.

I w ogóle się nie upiłem w ten weekend. Ani razu. Wódy było na dziesiątki litrów, narkotyków na kilogramy, szlugów na metry. Cały weekend trzymałem się tylko trzeciej pozycji w menu. I nawet fajnie było wstać, w wolny od pracy dzień, bez kaca. A jutro czeka mnie kolejne otwarcie miesiąca. I to mi burzy harmonię końca weekendu.

Czy jest warta, czy nie jest warta. To moja sprawa. Zdecydowanie moja. Czy ktoś może mieć inne zdanie? Może mieć. Czy jestem chłopcem? Jestem. Zawsze nim byłem i zawsze będę. Czy jestem chłopcem z kompleksami? Powiedziałbym raczej, że mam przerost ambicji. I wiem, że niestety ambicje przewyższają moje możliwości intelektualne, choć bardzo tego nie chcę. Czy jestem prymitywny? Można to tak ująć, ale skłaniałbym się ku określeniu, że jestem prosty. Sentyment jest i pewnie zawsze będzie. To o Niej myślałem docelowo. Tak się nastawiałem i pewnie stąd ten sentyment. Kiedy coś robiłem lub planowałem, to zastanawiałem się co Ona o tym będzie myśleć. Wpadki mi się zdarzały. Zawsze chciałem jak najlepiej. Powiedzmy, że nie było bardzo ciężkiego kalibru. Żadnego bzykania na boku, żadnego mówienia nieprawdy. Ostatnio chyba się oczyściłem i pozostaje czysty sentyment. Ostatni raz nie wyszło z kimś. Nie wyszło, ale nie z jej powodu. Ja zwyczajnie jestem z innego świata. Moja droga życiowa zmieniła kierunek. W którymś zdaniu stwierdzasz Bubsi, że „… tylko tak umiesz jebać…”. Nie wiem jakie są Twoje doświadczenia życiowe i co obserwacja świata pozwoliła Ci stwierdzić. W każdym bądź razie ja śmiem postawić tezę, że dupę na bzykanie jest znaleźć łatwo. I tego nie unikam. Wiadomo przecież, że seks jest potrzebny prawie jak powietrze. A już z pewnością mężczyźnie (o ile tak się mogę nazwać). Nie o to jednak w moim życiu mi chodzi. Możesz mnie oskarżać o różne rzeczy i dalej będę powtarzał, że jebie mnie to. Nie znasz mnie i wysuwasz zbyt daleko idące wnioski. Głupim zachowaniem jest stawianie tez „ostatecznych” bez potwierdzeń. Niepełna baza danych prowadzi do przeszacowań. Na podstawie tych kilku tysięcy zdań nie da się zbudować pełnego obrazu. Nie staram się Ciebie do mnie przekonać. Powtórzę – jebie mnie to. Byłbym w zupełnie innym miejscu niż jestem, gdybym przywiązywał wagę to opinii osób postronnych. Przychodzi taki czas, że człowieka jebie wiele rzeczy. Między innymi jebie opinia obcych ludzi. Trzeba pamiętać o pewnej maksymie. Otóż – pozory mylą. O tym trzeba pamiętać. Sam o tym kiedyś nie pamiętałem. Nie pasuje Ci mój sposób życia? Trudno. Nie ma w nim pewnych ważnych dla człowieka elementów. Na pewno nie jest jednak nudne. Są takie dni, że zaczynają się zlewać w jedno. Pamiętajmy jednak, że również tzw. przygody.

Ktoś w komentarzach chciał, żeby było coś optymistycznego. Będzie. Ludzie, których spotkałem na swojej drodze albo mnie bardzo lubią albo nienawidzą. Całe szczęście, że przewaga jest tych pierwszych. Dobrze żyję i generalnie jakoś sobie radzę. A to „jakoś” to eufemizm, że naprawdę jest dobrze. Tyle, że wyro zawsze zimne.

Pa.

Dalej zamierzam być sentymentalny. Dalej będę prowadził moje życie jak dotychczas. Nawet jeśli ktoś twierdzi, że druga strona nie jest tego warta. Szanuję opinię innych. Nie zawsze te opinie muszą być moimi. A teraz kończę dzień.