Bez tytułu

"(...) It's been so lonely without you here
Like a bird without a song
Nothing can stop these lonely tears from falling
Tell me baby where did I go wrong?
I could put my arms around every girl I see
But they'd only remind me of you
I went to the doctor guess what he told me
Guess what he told me?
He said, boy, you better try to have fun
No matter what you do
But he's a fool ...
'Cause nothing compares ...
Nothing compares to you ... (...)"

Co prawda, nie musiałem iść do lekarza, ani słuchać się kogoś trzeciego, żeby wiedzieć, że ma być fun. Trzeba przyznać, że był. Dwa lata baletu. Ciężkiego baletu. Pewnie się to jeszcze nie zakończy. Łapię się jednak czasem na tym, że nie chce mi się zawsze dać w trąbę. Oczywiście nie jest tak, że zdziadziałem. Dobra trzydniowa impreza nie jest zła. Dzisiaj jednak np. byłem w lokalu gastronomicznym i spożyłem tylko jedno piwo. Sam siebie nie poznaję. Nie poznaję siebie codziennie od dwóch lat. Takich reakcji nigdy u siebie bym nie podejrzewał. Człowiek się o sobie całe życie uczy. Nauczyłem się poświęcać ludziom czas. Nie doczekałaś tego. Nauczyłem się słuchać. Nie doczekałaś tego. Nie przestałem obgryzać paznokci - tego pewnie sam nie doczekam. Prawdopodobnie zacznę grać w pierwszej lidze - tego też nie doczekałaś. Chyba nawet nie chciałaś. O to chyba chodziło.